چطوری از زبان بدن مردم را بشناسیم؟
هر روز و هر ثانیه، افراد اطراف ما در حال تولید سیگنالی هستند.
توانایی خواندن مردم، به توانایی دریافت این سیگنال توسط شما بستگی داره.
این توانایی شاید تخیلی به نظر بیاد. اما واقعیت اینه که با داشتن دانش مورد نیاز میتونی از فکر طرف مقابل مطلع بشی. این فرکانس، زبان بدن نام داره.
وقتی یه دختر از شما خوشش بیاد. بدن، به فرکانس مغز وصل میشه. هر چه این سیگنال و فرکانس رو بهتر تشخیص بدی. شانس بیشتری برای بدست آوردن دل آن دختر خواهی داشت.
این رفتار همه جا هست. مردم اطرافت همواره در حال تولید رفتارهای عجیب هستند. و جالب اینه که
با دیدن این رفتار، میفهمی که حتما یک مشکلی وجود داره. ولی نمیدونی چه مشکلی و برای چی.
اکثر مردم از زبان بدن خود آگاه نیستند.
درک جزییات اون، میتونه شما را وارد دنیایی جدید بکنه.
دختری را که در مورد شب بیرون رفتن به مادرش دروغ می گوید را تصور کن. موقع حرف زدن، شاید سرش رو بخارونه یا سرفه کنه. و رفتار های عجیبی مثل اینها داشته باشه. این رفتار ها شاید مانند عوارض سرما خوردگی باشه. ولی با توجه به شرایط آن لحظه دختر، این رفتار ها نشان دهنده عدم صداقت این دختر با مادرش هست.
باعث میشه چیزی که اکثر مردم نمیبینن رو ببینی. علم میگه که مغز و بدن با هم رابطه نزدیک دارند. به هم متصل هستند. در واقع مثل آینه همدیگه هستند.
تاحالا دقت کردی چرا نمیتونی به والدینت دروغ بگی؟
چون اونا در مورد زبان بدن تو آگاه هستند و فرقشو سریع میفهمن. واسه اونا فهمیدن اینکه دروغ میگی یا نه
خیلی آسونه. چون اونا تغییرات ریز در رفتارت رو تشخیص میدن.
در ارتباطات بین انسان ها، کلام ، 7 درصد ارتباط و ارتباطات از طریق زبان بدن 93 درصد دیگر را تشکیل میدهد.
راه رفتن مردم چه جوریه؟
اگه سرشون پایینه، چشم تو چشم نمیشن و قدم های کوتاه بر میدارن. احتمالا شخصیت ضعیفی دارن
آدمی با شخصیت قوی و اعتماد به نفس بالا ، قدم های بلند تری بر میداره. انگار هر قدمش، یک دلیلی داره. انگار جای مهمی باید بره.
تُن صدا، نحوه قدم زدن و رفتار های خاص بدن یک فرد ،میتونه افکار و شخصیت اون فرد را برای شما آشکار کنه.
بله! زبان بدن به همین سادگی است. شما با رعایت چند نکته ساده و دقت به رفتار و کردار اطرافیان، خیلی زود میتونین با زبان بدن خیلی ها آشنا بشین. جالبه بدونین که، هر چه یک انسان نسبت به زبان بدن و رفتار های خودش نا آگاه باشه، زودتر میشه شناختش.
ما باید زبان بدن را جدی بگیریم و نسبت به اون آگاهی پیدا کنیم.
قسمت بزرگی از زبان بدن ، تُناژ و قدرت صدا است. از دقت کردن به تُن صدا ، میتونی از افکار ذهن، خبردار بشی. فقط با دقت و بررسی تُناژ صدا.
وقتی به صدای بقیه گوشی میدی ، شاید یکی بلند و یکی دیگه آروم صحبت کنه. ولی میان اونها، یکی با قدرتمند ترین صدا صحبت میکنه و مالک این صدا همون رهبر گروه خواهد بود.
این ساده ترین روش برای یافتن رهبر هر گروهی هست. قدرتمند صحبت کردن راه خوبی برای بدست آوردن مقام رهبری اطرافیان است. پس دفعه بعدی که رفتی بیرون ، اگاهانه به تُن صدای مردم گوش بده و دقت کن.
در اکثر موارد، صدای قدرتمند نشان دهنده شخصیت قوی و صدای ضعیف، نشان دهنده شخصیت ضعیف است. وقتی میخوای مردم رو بخوانی ، همیشه از جمع چند شواهد تصمیم بگیر. از یک نشانه تنها، نمیشه نظر خوبی داد.
میگن چشم دریچه ای به سوی روح است. این درست است.
اما همین رو هم میشه در مورد نحوه راه رفتن گفت. هر روز هر جا که هستی ، کلی آدم میبینی که دارن راه میرن. با 7 میلیارد آدم ، کمبود انسان برای بررسی این مورد نیست.
آدم معمولی بیشتر به کلام شما توجه میکنه تا به نحوه راه رفتن شما. ولی نحوه راه رفتن، واقعیت رو میگه.
استثنا هم وجود داره اما در اکثر موارد کسی که قدرتمند راه می رود احتمالا شخصیت قدرتمندی هم دارد. دفعه بعد که در جمع آدم ها بودی ، جداُ به نحوه راه رفتنشون دقت کن.
اونموقع اون جزییاتی که بقیه نمیبینن رو میتونی ببینی.
راه دیگری هم برای پی بردن از افکار مردم هست. اون هم " زبان و کلام " هست. هر روز میلیارد ها کلمه گفته میشه اما در کل، به هر کدومشون(به صورت تکی) توجه کمی میشه. برای باز کردن قفل ذهن مردم به "کلمات کلیدی" که میگن دقت کن. اکثر مردم اینا رو نمیبینن. کلمات هم مثل زبان بدن ، باعث میشه شخصیت مردم کم و بیش آشکار بشه.
کسی رو تصور کن که بعد هر جمله ، از عبارت " فکر کنم" یا "گمان کنم" استفاده میکنه. این عبارت معمولا نشان دهنده شک و تردید و شخصیت ضعیف اون فرد است. افرادی با شخصیت های ضعیف، معمولا از این عبارت ها استفاده می کنن. مثل عبارت "من نمیدونم" .
با دقت به کلمات مردم، متوجه میشی که اکثر مردم به 2 دسته تقسیم می شوند.
1- شخصیت سر زنده و قوی
2- شخصیت منفعل و ضعیف
شخصیت های ضعیف معمولا با مسایل به صورت غیر مستقیم و منفعل برخورد میکنند. از کلماتی استفاده میکنند که نشان دهنده عدم کنترل اونا روی زندگیشون هست. و جوری وانمود میکنن انگار اتفاق ها همین جوری واسشون می افته.
معمولا شخصیت های ضعیف، مستقیم و شفاف صحبت نمی کنند. انگار همش دور مسائل میرقصند و در نهایت به نتیجه واحد نمیرسند.
اما شخصیت های قوی معمولا به صورت مستقیم صحبت می کنند. اونا در میان کلامشون کمتر مِن و مِن میکنند و با صدایی قدرتمند و رسا صحبت می کنند.
خیلی مهمه بدونین که مغز انسان خیلی قدرتمند هست. در موقع تفکر ، در ذهن فقط از اسم و فعل استفاده میشه. در واقع ، موقع حرف زدن، کلمات صفت هستند که باعث بروز شخصیت اصلی فرد می شوند.
قبل اینکه بتونین بقیه رو خوب بخونین، باید بدونید که تجربیات بچگی، ستون های اصلی شخصیت بزرگسالی را تشکیل می دهند.
متصدی فروشگاه و گارسون رستوران ، زندگی الانشون از عادت ها و رفتار هایی که در دوران بچگی یاد گرفتند و تجربه کرده اند، تشکیل می شود. در واقع تجربیات بچگی ما ، قسمت بزرگی از شخصیت آینده ما رو می سازه.
به طور مثال بچه ای رو فرض کنید که در دوران رشد ، عدم اعتماد به نفس در او بوجود آمده باشه. و این موضوع در زبان بدن او آشکار باشه. همین شاید باعث بشه این بچه تا آخر عمرش، فقط با خانواده زندگی کنه. حتی اگر هم موفق بشه و از اونا جدا بشه ، عدم اعتماد به نفس او، در شکل های دیگه ای بروز میکنه. شاید از غریبه ها بترسه.
مگر اینکه به صورت آگاهانه در بزرگسالی این رفتار ها رو تغییر بدین. و تغییر بنیادی در رفتار و کرداد با افزایش سن ، معمولا سخت تر میشه.
هر کسی در دوران بچگی ، خواسته ها، آرزو ها و توانایی هایی کسب میکنه. شاید کل عمرشو صرف رسیدن به این خواسته ها بکنه.
بچه ای دیگه رو تصور کن که در مدرسه همیشه مسخره شده. چون بقیه باعث شدن این بچه احساس ضعیف بودن بکنه ، او در بزرگسالیش کار هایی خواهد کرد تا قوی و قدرتمند جلوه کنه.
مثال بعدی در زبان بدن ، آخرین فرزند خانواده است که والدین همیشه توجه ویژه ای به او می کردند. در مراحل بعدی عمر اون بچه ، وقتی از خانواده جدا شد. راه های دیگه ای برای دست یابی به این توجه پیدا خواهد کرد. مثلا با لباس های خیلی چشم گیر یا مشارکت در فعالیت هایی که باعث میشه بقیه بهت توجه کنن.
این قضیه شاید در مورد اکثر بدن سازان خیلی عضلانی هم صدق بکنه.
با بررسی تجربیات دوران بچگی ، ما میتونیم شخصیت بزرگسالی او را درک کنیم. مخصوصا تجربیات دردناک و غمگین تاثیر بسیار زیادی در زبان بدن و کلام می گذارد.
حتی این که بچه چندم باشی هم میتونه شخصیت بزرگسالی را تا حدی تعریف کنه. ترتیب فرزندان خانواده به 4 تا تقسیم میشن:
1- بزرگترین فرزند
2- کوچکترین
3- بچه وسطی
4- تک فرزند
بچه بزرگ خانواده معمولا از توجه زیاد والدینش به کوچکترین فرزند، عصبانی و ناراحت میشه. که میتونه باعث تولید حسادت و عدم اعتماد به نفس بشه. و این رفتار ها رو میتوان خیلی سریع در زبان بدن آن بچه تشخیص داد.
کوچکترین فرزند معمولا با بزرگترین فرزند، برای بدست آوردن توجه والدین رقابت می کنه. این رقابت میتونه حتی تا آخر عمر ادامه داشته باشه.
کوچکترین فرزند معمولا بیشترین ریسک رو میکنه. چون در بچگی یاد گرفته اگه ریسک کنه به اون چیزی که میخواد میرسه. این خصوصیت وقتی به بزرگسالی منتقل بشه ، این قابلیت ریسک پذیری میتونه مفید یا مخرب بشه.
جالبه بدونین که خیلی از آدم های موفق دنیا ، آخرین فرزند خانواده بودن و ریسک زیاد کردن.
تک فرزند هم معمولا به اعتماد به نفس کاذب میرسه. خصوصیاتی مانند بد خلقی و بی اهمیتی به بقیه در زبان بدن او آشکار است. چیزی که در مورد تک فرزندان باید بدونین اینه که اونا بیشتر از بقیه به انتقاد حساس هستند. و اگه توسط والدین نُو نُو ررررر بزرگ بشن ، بزرگسال که میشن ، دنبال هر راهی میگردن تا مرکز توجه بشوند.
اما بچه وسطی، معمولا بیشترین ضربه رو میخوره. چون کمترین توجه به او میشه.
خیلی از رفتار ها، علایق، غذا ها و غیره ، از دوران بچگی ریشه میگیره. و با مراقبت های مناسب والدین می توان کلام و زبان بدن بچه ها رو تقویت کرد.
و با دانستن این واقعیت ، میتونین خودتونو بیشتر بشناسین و همین طور میتونی ذهن و زبان بدن بقیه رو بهتر بخوانی.
منبع: ایران محتوا
:: بازدید از این مطلب : 87
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
